Zespolenie nerwów ręki

Uszkodzenie nerwów ręki – Opis schorzenia

 

Uraz nerwów jest najtrudniejszym do leczenia uszkodzeniem ręki. Dlatego często staje się przyczyną ciężkiego kalectwa. Zwykle dochodzi do niego wskutek rany zadanej ostrą krawędzią pękniętego szkła. W zależności od miejsca  oraz od rodzaju uszkodzonego nerwu powstaje natychmiastowy niedowład mięśni ręki i zaburzenia czucia.

Uszkodzenie nerwów ręki – Przebieg schorzenia

 

Przecięty nerw nie ma żadnych szans na samodzielne wygojenie. Jeżeli kikuty nerwu nie przylegają ściśle do siebie – nerw nie podejmie naprawy – regeneracji.  Ocena uszkodzenia nerwu wymaga wnikliwego zbadania przez doświadczonego chirurga ręki oraz potwierdzenia uszkodzeń w badaniach obrazowych – przede wszystkim w usg, czasami w rezonansie magnetycznym. W przypadku wątpliwości wykonuje się badanie EMG.

Uszkodzenie nerwów ręki – Leczenie w MasterHand Warszawa

 

Operacja nerwu, czyli zespolenie nerwu powinna zostać podjęta stosunkowo szybko. Odwlekanie zabiegu powyżej trzech tygodni od urazu zdecydowanie pogarsza możliwości regeneracji nerwu po operacji. Jeszcze mniejsze szanse daje operacja przeprowadzona po trzech miesiącach, uszkodzenia operowane po pół roku lub później rokują źle. Równie ważne jest by zabieg został przeprowadzony przez chirurga wyszkolonego do operacji ręki w ośrodku posiadającym odpowiednie wyposażenie. Nieskuteczna operacja szkodzi i znacznie utrudnia następnemu chirurgowi naprawę uszkodzenia. Nerw jest tkanką która regeneruje samodzielnie. Rolą chirurga jest stworzenie jak najlepszych warunków do tej regeneracji. W trakcie operacji powinien on oczyścić końce przeciętego nerwu a następnie dokładnie dopasować kształtem  i zbliżyć do siebie szwami.

 

Dla zachowania niezbędnej precyzji bezwzględnie  wymagane jest posłużenie się powiększeniem – użycie lup operacyjnych  lub mikroskopu powinno być obowiązkowe. Nerw od miejsca przecięcia do swojego końca na obwodzie powoli rozpada się w środku, pozostawiając osłonkę. Produkty rozpadu tworzą ślad po którym przecięte włókna nerwu wnikają w osłonkę drugiego kikuta podążając z szybkością około 1 mm na dobę odbudowując nerw od miejsca przecięcia aż do jego końca. Dlatego nerw powinien zostać  precyzyjnie zespolony. Z tego powodu w naszej praktyce chętnie używamy dodatkowo kleju tkankowego – którym uszczelniamy miejsce zeszycia nerwu. W sytuacji gdy uraz doprowadził do powstania ubytku lub nerw był operowany na tyle późno że jego końce skróciły się i nie dadzą się zbliżyć – stosuje się wypełniające ubytek nerwu przeszczepy pobrane z nerwu własnego – dla ręki jest to często nerw łydkowy, czasami używane są protezy nerwu tak zwane neurotuby.

 

Po zabiegu zabezpieczamy operowaną rękę w łusce ochronnej przez okres 1-2 tygodni, a następnie rozpoczynamy ostrożną rehabilitację. Zwykle podczas gojenia pozwalamy na używanie ręki do najlżejszych czynności domowych. Rehabilitacja jest prowadzona przez wyspecjalizowaną w terapii ręki fizjoterapeutkę. Odbywa się na umawianych co kilka dni w zależności od potrzeb – spotkaniach. Bardzo ważne jest aktywne zaangażowanie pacjenta i skrupulatne przestrzeganie zaleceń, dlatego pacjent jest dokładnie informowany odnośnie postępowania w domu.

 

Powikłania polegające na zerwaniu nerwu  przy prawidłowo przeprowadzonym zabiegu oraz właściwym postępowaniu pooperacyjnym zdarzają się rzadko. Najtrudniejsza do uzyskania jest skuteczna regeneracja nerwu. Odbywa się ona siłami biologii organizmu, zależy od wieku i stanu zdrowia pacjenta, wpływ ma palenie papierosów i cukrzyca. Odbudowa nerwu zwykle trwa kilka-kilkanaście miesięcy a mimo to  często powrót funkcji nerwu nie jest pełny. Dlatego duży problem w uzyskaniu zadowalającego efektu leczenia mają chorzy którzy z różnych powodów trafiają do operacji zbyt późno.

 

Po upływie wielu miesięcy od urazu nie ma już właściwie nadziei na wyleczenie. Uszkodzony nerw traci zdolności regeneracyjne  i ewentualna operacja zwykle nie jest skuteczna.