Kciuk narciarza

Kciuk narciarza – Opis schorzenia

Potocznie zwany kciuk narciarza jest uszkodzeniem więzadła podtrzymującego kciuk od strony przyśrodkowej. Do urazu najczęściej dochodzi poprzez silne odgięcie kciuka np. podczas upadku z trzymanym w ręku kijem narciarskim lub podczas bezpośredniego upadku na kciuk, czasami przy „nietechnicznym” uderzeniu bokserskim. W miejscu urazu powstaje obrzęk i silna bolesność zwiększająca się przy próbie chwytania z użyciem kciuka. Niemożliwe staje się odkręcanie butelki, przytrzymanie przedmiotów.

Kciuk narciarza – Przebieg schorzenia

Badaniem określającym stopień uszkodzenia jest usg w którym można zaobserwować zerwane włókna więzadła, ocenić czy zerwanie jest całkowite czy częściowe i jak ustawione są względem siebie końce więzadła, dzięki usg można wykonać badanie dynamiczne. Badaniem pomocniczym jest rtg w którym ocenia się czy doszło do wyrwania fragmentu kości i czy doszło do przemieszczenia bądź rozchylania kości w stawie. Całkowite rozerwanie więzadła zwłaszcza z przemieszczeniem jego końców – tzw. objaw Stenera – jest wskazaniem do leczenia operacyjnego.

W przeciągu 3-4  tygodni od urazu – zwykle możliwe jest  zeszycie więzadła lub przytwierdzenie jego oderwanego fragmentu do kości przy pomocy kotwiczek. W przypadku kiedy uraz nastąpił dawniej  – gdy końce więzadeł zdegenerowały i nie nadają się do szycia – uraz zwykle leczy się tworząc nowe więzadło z  przeszczepu pobranego ze ścięgna.

Kciuk narciarza – Leczenie w MasterHand Warszawa

Więzadło po naprawie operacyjnej  przez pierwsze 4-6 tygodni wymaga ochrony – operowany kciuk jest unieruchomiony w specjalnej łusce obejmującej nadgarstek. Po takim czasie kciuk wymaga zawsze odpowiedniej rehabilitacji. W tym okresie pozwalamy na używanie pozostałych palców ręki do najlżejszych czynności domowych bez obciążeń. Rehabilitacja jest prowadzona przez wyspecjalizowaną w terapii ręki fizjoterapeutkę i odbywa się na umawianych co kilka dni w zależności od potrzeb – spotkaniach.

Bardzo ważne jest aktywne zaangażowanie pacjenta, dlatego pacjent instruowany jest jak dodatkowo wykonywać we własnym zakresie ćwiczenia w domu. Uszkodzenia więzadeł goją się długo. O ile proste częściowe zerwanie leczone unieruchomieniem goją się najczęściej w ciągu 6  tygodni i pozwalają na obciążanie ręki w sporcie zwykle po  kolejnych 6 tygodniach, to poważne uszkodzenia wymagające leczenia operacyjnego potrzebują  przeciętnie około czterech miesięcy rekonwalescencji podczas których więzadło zabliźnia się i wzmacnia.

Zwykle dzięki  rehabilitacji  udaje się całkowicie uelastycznić więzadła po ciężkim urazie – ruch kciuka w tych najtrudniejszych przypadkach może jednak pozostać nieco mniejszy, co zwykle nie przeszkadza, poza pewnymi wyjątkami – w powrocie do pełnej poprzedniej aktywności.